چکیده
معماری سرویس گرا (SOA) محبوبیت قابل توجهی بخاطر توسعه برنامه های کاربردی توزیع شده در گستره سازمانی در صنعت نرم افزار به دست آورده است. الگوی SOA قابلیت استفاده مجدد و جمع پذیری نرم افزار در محیط های ناهمگن را با استفاده از استانداردهای باز ترویج می کند. اکثر شرکت های نرم افزاری با کشف و ساخت خدماتی که در حال حاضر بر روی اینترنت در دسترس هستند, بر روی SOA سرمایه گذاری می کنند، در حالی که سازمان های دیگر به کنترل داخلی برنامه های کاربردی و توسعه خدمات جدید با ویژگی کیفیتی متناسب با محیط خاص خود را نیاز دارند. بنابراین، بر اساس نیازهای معماری و تجاری، توسعه دهندگان می توانند از گزینه های مختلفی در درون چارچوب SOA برای طراحی برنامه نرم افزار خود استفاده کنند. هر یک از این گزینه ها بر توازن بین صفات، مانند عملکرد، قابلیت اعتماد و در دسترس بودن، در میان دیگر صفات، دلالت دارند. در این زمینه، هوش مصنوعی (AI) می تواند توسعه دهندگان را در برخورد با طراحی سرویس گرا با تاثیر مثبت در مقیاس پذیری و مدیریت صفات عمومی کمک کند. در این مقاله، ما به تجزیه و تحلیل دقیق، مفهومی و ترکیبی آثار تحقیقات هوش مصنوعی که در کشف، ساخت، یا توسعه خدمات نقش داشته اند, می پردازیم. همچنین مسائل تحقیقاتی باز و چالش های موجود در حوزه های تحقیقاتی فوق را تشخیص خواهیم داد. نتایج حاصل از خصوصیات ۶۹ روش معاصر در جهت تحقیقات بالقوه در این حوزه ها نشان داده شده است. به این نتیجه رسیدیم که هوش مصنوعی در بهره برداری از منابع معنایی و دستیابی به خواص با کیفیت کمک کرد تا به تولید، ترکیب، و توسعه خدمات انعطاف پذیر و متغیر سازگار منجر شود.
